13 grudnia 1981 roku zatrzymał na moment rozpędzoną polską rzeczywistość. Przerwał wielkie marzenie ludzi o wolnym kraju. Siłami wojska i służby bezpieczeństwa przywrĂłcił dawny "porządek". Internował wolność. Chwilowo.

Formalnie stan trwał pĂłłtora roku, niewiele dłużej niż solidarnościowy "karnawał". W lipcu `83 został zniesiony. Jednak ostatni więźniowie polityczni siedzieli do połowy 1986 roku.

Goniec z wydawnictwa, reżyser zaraz po filmĂłwce, młody pracownik komitetu dzielnicowego, początkująca dziennikarka, motorniczy, ogrodniczka z MSW, kapitan z wydziału zabĂłjstw, sekretarz organizacji partyjnej w dużej firmie, mały chłopiec, ktĂłremu zamknęli ojca, i inni to bohaterowie, ktĂłrych historia zwykle nie zauważa. Każdy z nich stał się częścią reporterskiej opowieści o jednym z najboleśniejszych momentĂłw w dziejach powojennej Polski, kiedy wszystko przesiąknięte było polityką. Ludzi tych, niezależnie od tego, po ktĂłrej stronie barykady stali, łączy trudna historia czasĂłw ich młodości. To bohaterowie szarej codzienności, wciągnięci w wojnę z niewidzialną siłą politycznej przemocy.

Jak dostosowywali się do zakazĂłw i nakazĂłw stanu? W jaki sposĂłb zamykały się za nimi ścieżki otwarte przed grudniem `81? Co pozwalało im trwać, i tworzyć enklawy wolności? Jakich musieli dokonywać wyborĂłw? Kiedy słabli i gorzknieli? Dzięki czemu znĂłw ogarniała ich nadzieja? Czy ten proces naprawdę się zakończył?

Relacje bohaterĂłw, nagrywane na bieżąco, a także w roku 1989 i w latach dwutysięcznych, przeplatają się z dokumentami władz partyjnych czy SB. Pokazują szczegĂłły tego kolizyjnego kursu, na ktĂłrym Polacy znaleźli się w latach 80.

Zawsze kiedy jesteś przy mnie blisko, wyłazi ze mnie całe zło, a wstępuje dobro, wyciszenie i ciepło. Jeszcze czuję twĂłj zapach i oddech, a twoja nieskonczona wrażliwość siedzi mi na barkach i nie mogę jej strzepnąć. A powinienem bo z twoją wrażliwością w moim ciele, wśrĂłd ludzi, z ktĂłrymi przyszło mi żyć, byłabym martwa po tygodniu. Ja swojej pozbyłem się, gdy wraz z twoim odejściem, odeszły Anioły, a ja kazałem im wziąć też to, co we mnie najlepsze - miłość, czułość, zdolność empatii, radość. I coś ty najlepszego zrobiła? Pojawiłaś się w moim życiu nagle i niespodziewanie i skaziłaś mnie tą swoją dobrodusznością i bezwarunkową miłością do całego świata... (fragment powieści)